پالایشگاه های نفت و گاز، کارخانه های فرآوری محصولات نفتی، خطوط لوله، محیط های ذخیره سازی محصولات تولیدی و مواد خام نفتی، تاسیسات تولید محصولات گاز LPG و LNG با چالش متعددی که مرتبط با سلامت، ایمنی، تضمین کیفیت، اقتصاد و در نهایت عملکرد کلی سیستم مواجه هستند.

طراحی سیستم های تهویه مطبوع برای چنین تاسیساتی نیازمند ملاحظات خاصی نه تنها برای کاهش احتمال خطرات بالقوه سرمایه گذاری هستند بلکه برای حفظ سلامتی کارکنان جهت انجام فعالیت در محیط های صنعتی پر خطر نیز می باشند.

اهداف اصلی سیستم های تهویه مطبوع در تاسیسات نفت و گاز به شرح ذیل می باشند:

• حفظ محیط مناسب و آسایش قابل قبول جهت اجرای فعالیت های شغلی کارکنان و همچنین جلوگیری از بروز شرایط غیر مخرب جهت تجهیزات.
• جلوگیری از ورود گازهای سمی و مستعد انفجار مخلوط شده با هوا به مناطق کاری غیر خطرناک، پست های برق، اتاق های کنترل، سویچگیرها و مناطق اداری کارکنان.
• جلوگیری از تشکیل هر گونه مخلوط قابل احتراق و سالم نگاه داشتن کلیه فضاهایی که در آن مخلوط گاز و هوا می بایست کمتر از میزان LEL (Low Explosion Limit) نگاه داشته شوند.
• تخلیه هوا بدرستی انجام شود تا مخلوط گاز و هوا در محیط های با ایمنی بالا وجود نداشته باشند.
• حفظ فشار اتاق های تحت سرویس(P∆) در طبقه بندی مناطق، جلوگیری از گسترش دود و فراهم کردن شرایط گریز در موقعیت های آتش سوزی.

اهداف طراحی

با توجه به مخاطرات توضیح داده شده در شرایط فوق سیستم های تهویه مطبوع می بایست به نحو ی طراحی، تولید و راه اندازی شوند تا اهداف کلی ذیل را در بر گیرند:

1. حفظ شرایط محیطی (دما و رطوبت) متناسب با نیازهای عملیاتی
2. حفظ اختلاف فشار هوا مابین فضاهای خطرناک و غیر خطرناک
3. تخلیه و حذف مخلوط های گازی با غلظت بالا که مستعد خطرات بالقوه اشتعال و خفگی می باشند در مناطق غیر خطرناک.
4. فیلتر کردن گرد و غبار، آلودگی های شیمیایی و بوهای نامطلوب از فیلترهای کربن اکتیو، فیلترهای شیمیایی و ...
5. هواسازی مناطق خاص از سایر مناطق و کنترل و اطلاع از تخلیه دود و گازهای سمی در شرایط اضطراری از طریق ارتباط با سیستم های امنیتی و تشخیص آتش و دود.

اهداف عملیاتی و اجرایی

سیستم های تهویه مطبوع می بایست بطور کاملا صحیح با خاموش شدن در حالت اضطراری پاسخ دهند و عملیات صحیحی در حین شرایط حادثه ارائه دهند الزامات خاص عبارتند از:

1. سرویس های تهویه مطبوع می بایست در تمامی مناطق از طریق فن انجام شود به جز مواردی که از طریق تهویه طبیعی می توان حفاظت و ایمنی کافی را فراهم کرد.
2. سیستم های تهویه مطبوع می بایست بطور دائم در سرویس باشند، حتی در زمان های اضطراری نیز ممکن است نیاز باشد بخش هایی از سیستم همچنان در سرویس باشند.
3. سیستم های تهویه مطبوع در فضاهایی که در آن طبقه بندی مناطق عملیاتی به تهویه بستگی دارد می بایست دارای ظرفیت پشتیبان همیشه آماده به کار مناسب باشند.
4. سیستم های تهویه مطبوع مورد نیاز برای اجرای عملیات در شرایط اضطراری می بایست از 2 منبع قدرت برق مجزا از هم یکی به عنوان منبع اصلی و برق اضطراری مجهز باشند، سوئیچ شدن برق بین منبع اصلی و اضطراری می بایست کاملا در مواقع بروز حادثه یا عدم وجود برق اصلی قابل اطمینان باشد.
5. اطلاعات لازم می بایست بین سیستم اطفاء حریق و تهویه مطبوع در جریان باشد تا در صورت بروز حادثه، هر 2 سیستم به حفظ ایمنی کلی تجهیزات کمک کنند.

محصولات مرتبط          

  پروژه های مرتبط              

 نقشه راه تامین سیستم های تهویه مطبوع فراساحل